Een degelijke oude wijsheid die wij nogal eens gebruiken in ons vak (reclame, PR, communicatie, voorlichting) is ‘Onbekend maakt onbemind’. Het is een mooie binnenkomer, maar de vraag is of het credo nog werkt anno 2016. Want zijn niet de onbekende bestemmingen, blind dates, verrassingsreizen en surpriseweekends spannend? Seen everything, been everywhere… wat is er nog onbekend? Verras me…
Toch is onbekend of onzichtbaar, in termen van communicatie, een beperkende factor. We willen alle ins en outs van een leverancier of zijn product weten, lezen grif beoordelingen van gebruikers en we verwachten bewijsbaarheden over productiewijze, herkomst en garanties. Volledige transparantie in communicatie is een must voor een geslaagd twee-richtingenverkeer. Zenden en ontvangen, vice versa.
Vandaar dat het onbegrijpelijk is dat bedrijven hun klantenmanagers of contactmakelaars laten bellen via afgeschermde telefoonnummers. Die worden namelijk, vanwege de aversie tegen telemarketeers, in toenemende mate geweigerd. Wat doet u als de mededeling ‘Onbekend telefoonnummer’ in uw display verschijnt? Bij ons wekt het wantrouwen; waarom wil men zich niet bekend maken? Zulke organisaties willen niet worden teruggebeld. Ze communiceren eenzijdig. Ze zenden alleen en wensen niet te ontvangen. Zelfs bij het vriendelijk geïnitieerde “Kan ik u terugbellen” krijg je te horen dat dit onmogelijk is. “Nee, u kunt mij niet terugbellen.” Don’t call us, we call you.
Heel wat vriendelijker eraan toe gaat het bij sommige nieuwe bedrijven, die benaderbaar zijn per telefoon (zonder schimmige constructies met extra betalingen voor het gesprek, bóvenop uw gebruikelijke belkosten) of via een chatfunctie. Zelfs in de financiële dienstverlening, zoals bij KNAB. Ideaal, meteen iemand met een naam aan de lijn of in je beeldscherm. Dat geeft al meteen een beter gevoel.
Wilt u hierover van gedachten wisselen? Schrijf … of bel. Maar maak u bekend. Het maakt u eerder bemind.